Izoflawony sojowe

Menopauza jest naturalnym procesem w życiu każdej kobiety. W tym czasie dochodzi do spadku poziomu estrogenu w organizmie, co może objawiać się m.in. uderzeniami gorąca, nocnymi potami i wahaniami nastroju. Wsparciem w okresie menopauzy, a jednocześnie alternatywą dla kobiet, które nie chcą lub nie mogą stosować hormonalnej terapii zastępczej, mogą być izoflawony sojowe. Solgar Izoflawony Sojowe to preparat stworzony w odpowiedzi na potrzeby kobiet w okresie menopauzy.

Osoby dorosłe jedna (1) do dwóch (2) tabletek dziennie, najlepiej w trakcie posiłku lub według wskazań lekarza. Nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. U kobiet z chorobą nowotworową stosować tylko po konsultacji z lekarzem.

• Dla kobiet w okresie menopauzalnym;
• Dla osób, których dieta uboga jest w produkty pochodzenia sojowego.

BADANIA NAUKOWE

• Izoflawony to flawonoidy należące do fitoestrogenów, czyli grupy niesteroidowych substancji roślinnych, których struktura chemiczna jest podobna do 17-β-estradiolu (najważniejszego hormonu płciowego u kobiet). Soja oraz rośliny strączkowe to jedne z najbogatszych źródeł izoflawonów. Do najważniejszych przedstawicieli izoflawonów należą dadzeina i genisteina¹. Genisteina posiada zdolność do wiązania się z receptorem estrogenowym, zarówno z jego formą α (ER-α, występującą przede wszystkim w gruczole sutkowym, endometrium i jajnikach) oraz z formą β (ER-β, występującą w mózgu, nerkach, naczyniach krwionośnych, płucach i kościach)². Izoflawony odpowiadają także za zwiększoną syntezę globuliny (białka), która wiąże hormony płciowe³.

• Obecność izoflawonów stwierdzono m.in. w tkance gruczołów: sutkowego kobiet oraz krokowego mężczyzn¹.

• Badania kliniczne wskazują, że suplementacja żywnością zawierającą soję lub inne fitoestrogeny i dostarczająca izoflawony w ilościach 50-80 mg zmniejszała częstość występowania uderzeń gorąca u kobiet w trakcie menopauzy o około 50%⁴.

• Badania epidemiologiczne dowodzą, że w populacji japońskiej i chińskiej częstość występowania uderzeń gorąca u kobiet w okresie menopauzalnym jest dużo mniejsza (14-15 % populacji) w porównaniu z populacją zachodnią (70-80% populacji)⁵. Prawdopodobną przyczyną tych różnic jest stosowana dieta, szczególnie w odniesieniu do pokarmów bogatych w izoflawony (soja jest głównym składnikiem diety azjatyckiej).

• Mechanizm wpływu jednego z izoflawonów występujących w soi – genisteiny na układ kostny, może opierać się na wywołaniu śmierci osteoklastów (komórek kościogubnych) i zwiększeniu namnażania osteoblastów (komórek kościotwórczych) lub hamowaniu aktywności enzymu kinazy tyrozynowej, która związana jest z receptorem estrogenowym, co spowoduje wzrost aktywności fosfatazy zasadowej (enzymu produkowanego w kościach i wspomagającego proces mineralny kości)⁶.

• Badanie przeprowadzone w grupie 90 kobiet po menopauzie (w wieku 45-57 lat), które przyjmowały m.in genisteinę w ilości 54 mg dziennie spowodowało zmniejszenie wydzielania deoksypirydynoliny (markeru kostnego) po 6 oraz 12 miesiącach, zwiększenie stężenia osteokalcyny (niekolagenowego białka świadczącego o aktywności osteoblastów) oraz zaobserwowano aktywność fosfatazy zasadowej⁷. Pomiar mineralnej gęstości kości wykonany po roku od zakończenia suplementacji wykazał 3-4 procentowy wzrost gęstości szyjki kości udowej i odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

• Badanie przeprowadzone w grupie kobiet (średnia wieku 55 lat) w okresie wczesnej menopauzy wykazało, że spożywanie białka sojowego zawierającego izoflawony w ilości 66 mg przez 6 miesięcy wpłynęło na poprawę wskaźników dotyczących ryzyka dla układu  krążenia w porównaniu z grupą, które spożywały tylko białko sojowe bez izoflawonów⁸.

• Prawidłowa funkcja tętnic oceniania jest na podstawie dwóch aspektów: rozszerzenie naczyń zależne od śródbłonka i układowa podatność tętnic. Badanie w grupie kobiet po menopauzie z wykorzystaniem wyciągu soi (54 mg genisteiny dziennie) lub placebo wykazało, że suplementacja genisteiną wpłynęła na poprawę funkcji tętnic poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych śródbłonka⁹.

• Metaanaliza 38 badań wykazała, że spożywanie średnio 47 g białka sojowego dziennie spowodowało zmniejszenie stężenia całkowitego cholesterolu o 9,3%, frakcji LDL (tzw. „złego” cholesterolu) o 12,9% oraz trójglicerydów o 10,5% z tendencją do zwiększania frakcji HDL (tzw. „dobrego” cholesterolu)¹⁰.

Szczegółowe informacje na karcie produktowej.

1. Przegląd Menopauzalny 2010; 6:402-406.
2. Mol. Endocrinol. 2008; 22:1032-1043.
3. Curr. Drug Targets 2003; 4:77-87.
4. Maturitas 2002; 42: 173-185.
5. Maturitas 2010; 66(4): 344-349.
6. Acta Pol. Pharm. 2000; 57(2):135-155.
7. J. Bone Miner. Res. 2002; 17(10):1904-1912.
8. Nutr. Metab. Cardiovasc. Dis. 2018; 28(7):691-697.
9. Atherosclerosis 2002; 163(2):339-347.
10. N. Engl. J. Med. 1995; 333(5):276-282.
11. Am. J. Clin. Nutr. 2014;100(suppl):423S–30S.
12. Nutrients 2017; 9(2):179-186.