
-
Opis produktu
-
Składniki
-
Badania i oświadczenia zdrowotne
-
Inne produkty z tej kategorii
-
Polecane artykuły
-
Mio-inozytol jest jedną z form inozytolu, czyli substancji należącą do witamin z grupy B. Ma on wpływ na to jak funkcjonuje nasz mózg.* Odgrywa także rolę w procesach związanych z naszą płodnością i działaniem insuliny w komórkach człowieka.**
Co prawda potrafimy sami syntetyzować inozytol, ale nie zawsze w wystarczającej ilości, dlatego zrównoważona dieta jest ważna.
Największe ilości mio-inozytolu w zwykłych produktach spożywczych znajdują się w świeżych owocach i warzywach oraz fasoli, ziarnach i orzechach.***
Solgar opracował więc wegański produkt zawierający 1500 mg mio-inozytolu w porcji dziennej.
*Biol Psychiatry. 1978 Feb;13(1):65-72.
**A. Jakimiuk, J. Szamatowicz, Ginekologia Polska 85, 54–57 (2015).
***Glucose Intake and Utilization in Pre-diabetes and Diabetes: Implications for Cardiovascular Disease. 2015: 229-234.
SPOSÓB UŻYCIA
Porcja zalecana do spożycia w ciągu dnia: osoby dorosłe trzy (3) kapsułki dziennie, najlepiej w trakcie posiłku lub według wskazań lekarza. Nie przekraczać porcji zalecanej do spożycia w ciągu dnia. Suplement diety nie jest substytutem zróżnicowanej diety. Zrównoważona dieta i zdrowy tryb życia są ważne.
Kobiety w ciąży, matki karmiące oraz osoby zażywające leki lub chore powinny przed zażyciem skonsultować się z lekarzem.
INFORMACJE DODATKOWE
Produkt bezglutenowy.
Nie zawiera: pszenicy, produktów mlecznych, soi, drożdży, sztucznych substancji przedłużających trwałość, substancji słodzących, aromatów, barwników. -
Porcja zalecana do spożycia w ciągu dnia (3 kapsułki) zawiera:
Inozytol (mio-inozytol) – 1500 mgSkładniki:
inozytol (mio-inozytol), substancja glazurująca: hydroksypropylometyloceluloza, substancje przeciwzbrylające: sole magnezowe (roślinnych) kwasów tłuszczowych, (roślinne) kwasy tłuszczowe, dwutlenek krzemu.
-
BADANIA NAUKOWE
• Największe ilości mio-inozytolu w żywności znajdują się w świeżych owocach (melon kantalupa i cytrusy z wyjątkiem cytryn) a także w zbożu, fasoli, owsie, otrębach czy grochu3. Mio-inozytol można również syntezować z glukozy, której bezpośrednim prekursorem jest fruktozo-6-fosforan przekształcany do mio-inozytolu przez enzym cyklazę4.• Mio-inozytol jest prekursorem m.in. cyklu fosfatydyloinozytolu, który zapoczątkowuje reakcje powstawania fosforanów inozytolu mających właściwości przekaźnikowe5. Co więcej, mio-inozytol znajduje się w błonach komórkowych i jest ważnym składnikiem odżywczym potrzebnym komórkom ludzkim do wzrostu i przetrwania4.
• Mio-inozytol odgrywa rolę w różnych procesach komórkowych jako podstawa strukturalna dla przekaźników1. Występuje w dużych stężeniach w mózgu6. Uczestniczy w procesach wewnątrzkomórkowych i może być zaangażowany w regulację aktywności np. serotoniny, dopaminy, norepinefryny, a także innych przekaźników6.
• Przeprowadzono badanie mające na celu określenie czy zawartość mio-inozytolu w płynie wewnątrz pęcherzyka jajnikowego jest związana z lepszą jakością oocytów7. Wykazano, że wyższe stężenie mio-inozytolu w tym płynie może odgrywać rolę w dojrzewaniu pęcherzyków i wpłynąć na poprawę jakości oocytów.
• W badaniu kontrolowanym placebo (w postaci kwasu foliowego) przeprowadzonym w grupie mężczyzn wykazano, że suplementacja mio-inozytolem (4 g dziennie) w połączeniu z kwasem foliowym (400 μg dziennie) przez trzy miesiące wpłynęła m.in. na poprawę stężenia, ilości i ruchliwości plemników8.
• Grupę inozytolo-fosfoglikanów (IPG), które zawierają inozytol, określa się jako tzw. drugie przekaźniki sygnału insulinowego wewnątrz komórki. Mio-inozytol-fosfoglikany są przekaźnikami sygnału wewnątrzkomórkowego, które biorą udział przede wszystkim w procesie wychwytu glukozy przez komórkę, a także w przekazywaniu sygnałów zależnych od hormonu folikulotropowego (FSH). Gdy przekazywanie sygnału dokomórkowego zostaje zaburzone przez receptor insulinowy, transport dokomórkowy mioinozytolo-fosfoglikanów także zostaje zmniejszony, co powoduje zmniejszenie ich stężenia w komórce9.
• Jedno z badań wskazuje, że 12-to tygodniowa suplementacja mio-inozytolem (2 g/dziennie) w połączeniu z kwasem foliowym (200 μg/dziennie) u kobiet rzadko- i niemiesiączkujących wpłynęła na zmniejszenie stężenia prolaktyny oraz hormonu luteinizującego (i zarazem stosunku LH/FSH), a także poprawę parametrów oceniających wrażliwość tkanek na insulinę10. Dodatkowo, zaobserwowano zmniejszenie nasilenia nadmiernego owłosienia i przywrócenie regularnego rytmu krwawień miesięcznych. U kobiet suplementujących sam kwas foliowy nie zaobserwowano tego rodzaju zmian.
1. R.R. Watson, B. B. Dokken, Glucose Intake and Utilization in Pre-Diabetes and
Diabetes, Academic Press, 2015, str. 225-229.
2. Biochimie 2013; 95(10):1811-1827.
3. Am. J. Clin. Nutr. 1980; 33(9):1954-1967.
4. Eur. Rev. Med. Pharmacol. Sci. 2011; 15(8):931-936.
5. C. G. Cochrane, M. A. Gimbrone Jr, Cellular and Molecular Mechanisms of
Inflammation, Academic Press, 1992, str. 153-174.
6. G. M. Kapalka, Nutritional and Herbal Therapies for Children and Adolescents,
Academic Press, 2010, str. 101-140.
7. Human Reproduction 2002; 17(6):1591–1596.
8. Andrology 2015; 3:491–495.
9. Ginekologia Polska 2014; 85:158-160.
10. Gyn. Endocrinol. 2008; 24(3):139–144. -
Ginkgo Biloba (Miłorząb japoński)
L-glutamina 500 mg
Luteina 15 mg
Strażnicy wzroku
-
Biegiem po witaminy!
Witaminy łagodzą stres związany z antykoncepcją
Więcej karnityny, więcej seksu
-
Opis produktu
Mio-inozytol jest jedną z form inozytolu, czyli substancji należącą do witamin z grupy B. Ma on wpływ na to jak funkcjonuje nasz mózg.* Odgrywa także rolę w procesach związanych z naszą płodnością i działaniem insuliny w komórkach człowieka.**
Co prawda potrafimy sami syntetyzować inozytol, ale nie zawsze w wystarczającej ilości, dlatego zrównoważona dieta jest ważna.
Największe ilości mio-inozytolu w zwykłych produktach spożywczych znajdują się w świeżych owocach i warzywach oraz fasoli, ziarnach i orzechach.***
Solgar opracował więc wegański produkt zawierający 1500 mg mio-inozytolu w porcji dziennej.
*Biol Psychiatry. 1978 Feb;13(1):65-72.
**A. Jakimiuk, J. Szamatowicz, Ginekologia Polska 85, 54–57 (2015).
***Glucose Intake and Utilization in Pre-diabetes and Diabetes: Implications for Cardiovascular Disease. 2015: 229-234.
SPOSÓB UŻYCIA
Porcja zalecana do spożycia w ciągu dnia: osoby dorosłe trzy (3) kapsułki dziennie, najlepiej w trakcie posiłku lub według wskazań lekarza. Nie przekraczać porcji zalecanej do spożycia w ciągu dnia. Suplement diety nie jest substytutem zróżnicowanej diety. Zrównoważona dieta i zdrowy tryb życia są ważne.
Kobiety w ciąży, matki karmiące oraz osoby zażywające leki lub chore powinny przed zażyciem skonsultować się z lekarzem.
INFORMACJE DODATKOWE
Produkt bezglutenowy.
Nie zawiera: pszenicy, produktów mlecznych, soi, drożdży, sztucznych substancji przedłużających trwałość, substancji słodzących, aromatów, barwników. -
Składniki
Główne składniki:
Składniki:
Porcja zalecana do spożycia w ciągu dnia (3 kapsułki) zawiera:
Inozytol (mio-inozytol) – 1500 mgSkładniki:
inozytol (mio-inozytol), substancja glazurująca: hydroksypropylometyloceluloza, substancje przeciwzbrylające: sole magnezowe (roślinnych) kwasów tłuszczowych, (roślinne) kwasy tłuszczowe, dwutlenek krzemu.
For detailed nutritional information, please check the label
-
Badania i oświadczenia zdrowotne
BADANIA NAUKOWE
• Największe ilości mio-inozytolu w żywności znajdują się w świeżych owocach (melon kantalupa i cytrusy z wyjątkiem cytryn) a także w zbożu, fasoli, owsie, otrębach czy grochu3. Mio-inozytol można również syntezować z glukozy, której bezpośrednim prekursorem jest fruktozo-6-fosforan przekształcany do mio-inozytolu przez enzym cyklazę4.• Mio-inozytol jest prekursorem m.in. cyklu fosfatydyloinozytolu, który zapoczątkowuje reakcje powstawania fosforanów inozytolu mających właściwości przekaźnikowe5. Co więcej, mio-inozytol znajduje się w błonach komórkowych i jest ważnym składnikiem odżywczym potrzebnym komórkom ludzkim do wzrostu i przetrwania4.
• Mio-inozytol odgrywa rolę w różnych procesach komórkowych jako podstawa strukturalna dla przekaźników1. Występuje w dużych stężeniach w mózgu6. Uczestniczy w procesach wewnątrzkomórkowych i może być zaangażowany w regulację aktywności np. serotoniny, dopaminy, norepinefryny, a także innych przekaźników6.
• Przeprowadzono badanie mające na celu określenie czy zawartość mio-inozytolu w płynie wewnątrz pęcherzyka jajnikowego jest związana z lepszą jakością oocytów7. Wykazano, że wyższe stężenie mio-inozytolu w tym płynie może odgrywać rolę w dojrzewaniu pęcherzyków i wpłynąć na poprawę jakości oocytów.
• W badaniu kontrolowanym placebo (w postaci kwasu foliowego) przeprowadzonym w grupie mężczyzn wykazano, że suplementacja mio-inozytolem (4 g dziennie) w połączeniu z kwasem foliowym (400 μg dziennie) przez trzy miesiące wpłynęła m.in. na poprawę stężenia, ilości i ruchliwości plemników8.
• Grupę inozytolo-fosfoglikanów (IPG), które zawierają inozytol, określa się jako tzw. drugie przekaźniki sygnału insulinowego wewnątrz komórki. Mio-inozytol-fosfoglikany są przekaźnikami sygnału wewnątrzkomórkowego, które biorą udział przede wszystkim w procesie wychwytu glukozy przez komórkę, a także w przekazywaniu sygnałów zależnych od hormonu folikulotropowego (FSH). Gdy przekazywanie sygnału dokomórkowego zostaje zaburzone przez receptor insulinowy, transport dokomórkowy mioinozytolo-fosfoglikanów także zostaje zmniejszony, co powoduje zmniejszenie ich stężenia w komórce9.
• Jedno z badań wskazuje, że 12-to tygodniowa suplementacja mio-inozytolem (2 g/dziennie) w połączeniu z kwasem foliowym (200 μg/dziennie) u kobiet rzadko- i niemiesiączkujących wpłynęła na zmniejszenie stężenia prolaktyny oraz hormonu luteinizującego (i zarazem stosunku LH/FSH), a także poprawę parametrów oceniających wrażliwość tkanek na insulinę10. Dodatkowo, zaobserwowano zmniejszenie nasilenia nadmiernego owłosienia i przywrócenie regularnego rytmu krwawień miesięcznych. U kobiet suplementujących sam kwas foliowy nie zaobserwowano tego rodzaju zmian.
1. R.R. Watson, B. B. Dokken, Glucose Intake and Utilization in Pre-Diabetes and
Diabetes, Academic Press, 2015, str. 225-229.
2. Biochimie 2013; 95(10):1811-1827.
3. Am. J. Clin. Nutr. 1980; 33(9):1954-1967.
4. Eur. Rev. Med. Pharmacol. Sci. 2011; 15(8):931-936.
5. C. G. Cochrane, M. A. Gimbrone Jr, Cellular and Molecular Mechanisms of
Inflammation, Academic Press, 1992, str. 153-174.
6. G. M. Kapalka, Nutritional and Herbal Therapies for Children and Adolescents,
Academic Press, 2010, str. 101-140.
7. Human Reproduction 2002; 17(6):1591–1596.
8. Andrology 2015; 3:491–495.
9. Ginekologia Polska 2014; 85:158-160.
10. Gyn. Endocrinol. 2008; 24(3):139–144. - Inne produkty z tej kategorii
- Polecane artykuły