BADANIA NAUKOWE
• Koenzym Q10 znajduje się we wszystkich komórkach organizmu. Najwyższy jego poziom stwierdzono w sercu, mięśniach szkieletowych i innych tkankach o dużym zapotrzebowaniu na energię (nerki, wątroba, mózg). Składnik ten odgrywa istotną rolę w produkcji energii w mitochondriach, obecnych w największych ilościach w wymienionych miejscach organizmu1,2.
• Koenzym Q10 bierze udział w cyklu przemian polegających na przenoszeniu elektronów w łańcuchu oddechowym w komórce, celem wytworzenia i zmagazynowania energii w postaci cząsteczek ATP (czyli związku wysokoenergetycznego)2. Wraz ze wzrostem aktywności mięśni (np. podczas ćwiczeń) rośnie zapotrzebowanie organizmu na energię.
• Koenzym Q10 może występować w dwóch formach – ubichinolu, który jest formą zredukowaną oraz ubichinonu, który jest formą utlenioną. Ulega on cyklicznym przemianom do formy zredukowanej lub utlenionej w zależności od tego, która jest potrzebna w konkretnej sytuacji1.
• Wraz z wiekiem dochodzi do zmiany proporcji form koenzymu Q10 w organizmie: rośnie ilość formy utlenionej (ubichinonu), a zmniejsza się ilość formy zredukowanej (ubichinolu)3.
• Zredukowana forma koenzymu Q10, w jakiej występuje on we krwi, może wiązać wolne rodniki zapobiegając utlenianiu lipidów i modyfikacjom oksydacyjnym DNA i białek4. Może ona również uczestniczyć w regenerowaniu utlenionego alfa-tokoferolu (witamina E) przywracając jego zdolności przeciwutleniające5.
• Ubichinon to najczęstsza forma koenzymu Q10 stosowana w suplementach diety. Mimo tego, z powodu swojej znacznej lipofilności, tendencji do tworzenia kryształów oraz dużej masy cząsteczkowej ma bardzo niską biodostępność6. Badania kliniczne pokazują, że ubichinol w porównaniu do ubichinonu jest zdecydowanie lepiej wchłaniany z przewodu pokarmowego do krwiobiegu – powoduje on ponad 4x większą obecność zredukowanego i całkowitego Q10 w osoczu7 w porównaniu z ubichinonem.