Green Tea (Zielona Herbata) wyciąg z liści

Wyciąg z liści herbaty zielonej (Camellia sinensis) standaryzowany na polifenole wyciąg z liści zielonej herbaty wraz ze sproszkowanymi liśćmi zielonej herbaty. Takie połączenie zapewnia pełną siłę działania zio­ła występującego w naturze.

Osoby dorosłe 1 do 2 kapsułek dziennie, najlepiej w trakcie posiłku lub według wskazań lekarza.

Nie przekraczać porcji zalecanej do spożycia w ciągu dnia. Suplement diety nie jest substytutem zróżnicowanej diety. Zrównoważona dieta oraz zdrowy tryb życia są ważne. Przechowywać w miejscu suchym, ciemnym, w sposób niedostępny dla małych dzieci.

Kobiety w ciąży, matki karmiące oraz osoby zażywające leki lub chore powinny przed zażyciem skonsultować się z lekarzem.

• Dla osób, którym zależy na wsparciu spalania tłuszczów;
• Dla osób, które chciałyby zadbać o układ sercowo-naczyniowy;
• Dla osób szukających wsparcia antyoksydacyjnego.

BADANIA NAUKOWE

• Katechiny – polifenole obecne naturalnie w zielonej herbacie, hamują enzym katecholo-O-metylotransferazę (COMT), który rozkłada m.in. hormon noradrenalinę. Noradrenalina może natomiast poprzez wpływ na pobudzenie współczulnego układu nerwowego, zwiększać utlenianie tłuszczów, a tym samym ich rozpad¹. W związku z tym zahamowanie degradacji noradrenaliny może sprzyjać powyższemu procesowi.

• Katechiny zielonej herbaty hamowały w badaniu in vitro różnicowanie² i podział³ adipocytów (komórek tkanki tłuszczowej) regulowanych przez wiele czynników.

• Jednym z najważniejszych polifenoli występujących w liściach zielonej herbaty jest galusan epigallokatechiny (EGCG), będący pochodną katechin. W badaniach in vitro i in vivo (w tym z udziałem ludzi), podobnie jak inne związki aktywne obecne w zielonej herbacie, wykazywał właściwości antyoksydacyjne^4,5.

• Badania in vitro i na modelach laboratoryjnych wykazały wpływ zaliczanego do polifenoli i obecnego naturalnie w zielonej herbacie galusanu epigallokatechiny (EGCG) na zwiększenie aktywności enzymów biorących udział w utlenianiu tłuszczów oraz na zmniejszenie aktywności enzymów uczestniczących w syntezie kwasów tłuszczowych^6,7.

• Spożywanie ekstraktu z zielonej herbaty w ilości 750 mg dziennie (zawierającego ok 100 mg EGCG) przez 12 tygodni w grupie 60 osób (40-60 lat) stosujących jednocześnie dietę dostarczającą 2000 kcal/dzień, wpłynęło istotnie na zmniejszenie masy ciała osób suplementujących w porównaniu z grupą placebo stosującą taką samą dietę (średnio o 2,7 kg vs 2 kg) w wyniku zwiększenia wydatku energetycznego i utleniania tłuszczów. Badacze sugerują, że w celu utrzymania długofalowego efektu, spożywaniu ekstraktu z zielonej herbaty powinna towarzyszyć kontrola diety⁸.

• Metaanaliza 24 badań trwających od 3 do 16 tygodni wykazała, że spożywanie codziennie ekstraktu z zielonej herbaty zawierającego 208-1344 mg katechin (lub 780 mg polifenoli), może wpływać na funkcje układu sercowo-naczyniowego m.in. poprzez korzystny wpływ na ciśnienie krwi⁹.

OŚWIADCZENIA ZDROWOTNE

• Zielona herbata wspiera metabolizm i utlenianie/spalanie tłuszczów, dzięki czemu pomaga w kontroli masy ciała.

• Zielona herbata pomaga utrzymać zdrowe serce, wspomaga funkcje układu sercowo-naczyniowego.

• Zielona herbata pomaga zachować elastyczność naczyń krwtionośnych.

• Zielona herbata pomaga regulować stosunek LDL/HDL oraz poziom cholesterolu we krwi.

• Zielona herbata wspiera eliminację wody przez nerki.

• Zielona herbata wspiera układ odpornościowy.

• Zielona herbata poprawia koncentrację.

• Zielona herbata pomaga w ochronie organizmu przed wolnymi rodnikami.

• Połączenie w jednej kapsułce nieprzetworzonych liści zielonej herbaty z wyciągiem z liści zielonej herbaty.
• Wyciąg z liści zielonej herbaty standaryzowany na 50% polifenoli.
• Dodatek PhytO2X^® w celu zachowania świeżości składników.

1. Physiol. Behav. 2010; 100(1):42-46.
2. Am. J. Physiol. Cell Physiol. 2005; 288(5):C1094–C1108.
3. Biosci. Biotechnol. Biochem. 2004; 68(11):2353–2359.
4. J. Nutr. Biochem. 2005; 16(10):610-616.
5. Nutrients 2019; 11(2):474.
6. Pharmacol. Res. 2011; 64(2):146–154.
7. Biochem. Pharmacol. 2009; 78(1):78–84.
8. Physiol. Behav. 2008; 93(3):486-491.
9. Medicine (Baltimore). 2020; 99(6):e19047