Niezbędna dla organizmu. Czym jest DLPA?

2 min

2021-10-07

Aminokwasy najczęściej kojarzą nam się z mięśniami. Tymczasem to związki niezbędne dla innych procesów w naszym organizmie. DLPA to źródło fenyloalaniny, takiego właśnie aminokwasu, od którego zaczynają się reakcje wpływające na odczuwanie bólu, regulację nastroju czy pracę mózgu.

Czym są aminokwasy? Pierwsze skojarzenie to puzzle. Białko jest całym obrazkiem, który układamy, natomiast poszczególne elementy są właśnie aminokwasami. Teraz musielibyśmy sobie wyobrazić, że na takim pojedynczym elemencie są nie tylko odpowiednie wypustki i wcięcia, pozwalające na połączenie z innymi fragmentami. Układanka jest trójwymiarowa, a jeden klocek może pasować w wiele miejsc i rozpoczynać inne fascynujące układanki.

Nasz organizm aminokwasy dzieli na dwie wejściowe grupy: egzogenne i endogenne. Związki te mogą bowiem powstawać w różnych miejscach. Dla nas ten podział jest ważny, gdyż wpływa on na to, jak powinniśmy układać swoją dietę.

Jak ważne są aminokwasy

Aminokwasy endogenne są niezbędne do funkcjonowania naszego organizmu i potrafimy je sami wytwarzać w wystarczających ilościach. Egzogenne to z kolei takie, których nasz organizm potrzebuje, ale nie potrafi ich sam wyprodukować.

Fenyloalanina i jej znaczenie

Jednym za aminokwasów egzogennych jest fenyloalanina. Daje ona początek wielu ważnym związkom i reakcjom w naszym organizmie, które z kolei wpływają na to jak odczuwamy lub reagujemy na rozmaite bodźce czy regulujemy reakcje emocjonalne. W wielkim skrócie może ona współtworzyć większe struktury (białka) lub zostać przekształcona w inne cząsteczki (np. neuroprzekaźniki).

Co to jest DLPA?

Fenyloalanina ma dwie formy chemiczne: D i L. Można z nich stworzyć mieszaninę, którą nazywamy DLPA. Spożywanie jej w wolnej formie sprzyja optymalnemu wchłanianiu i przyswajaniu. W dużym skrócie można więc uznać, że DLPA to kompleksowe źródło fenyloalaniny. Nasz organizm wykorzystuje bowiem obie formy, ale to L dostarczamy wraz z pożywieniem.

Korzyści ze stosowania DLPA

  • Wsparcie poprawy nastroju. [1,2]
  • Praca mózgu. [3]
  • Wpływ na związki regulujące odczuwany poziom bólu. [4]
  • Uzupełnienie poziomu fenyloalaniny. [5]

DLPA to dopiero początek

DLPA jest więc początkiem dla wielu ważnych procesów w naszym organizmie. Jak już wspominaliśmy DLPA to fenyloalanina w dwóch formach. Poziom fenyloalaniny w organizmie zależy od naszej diety. Zdaniem naukowców około 75% fenyloalaniny wchłoniętej do krwioobiegu przekształcana jest wątrobie do tyrozyny. [6] Ta z kolei wpływa na nasze samopoczucie, pamięć, bierze udział w funkcjonowaniu tarczycy. [7]

Dopamina i DLPA

Ten łańcuszek przemian prowadzi do kolejnego ważnego hormonu: dopaminy. To związek, który wiąże się z receptorami mięśnia sercowego, co powoduje zwiększenie pojemności, tętna i siły pracy serca. To także hormon wpływający na poprawę nastroju – odczuwanie przyjemności, euforii, zadowolenia, motywacji. [8] Oprócz bycia pomocnikiem w wytwarzaniu przyjemnych uczuć, dopamina ma także tendencję do obniżania progu, po przekroczeniu którego zwiększa się poziom agresji.

DLPA. Forma ma znaczenie

Jeśli więc mamy odpowiedzieć na pytanie dla kogo jest DLPA, to powyższy artykuł obrazuje jak ważną częścią w aminokwasowej układance w naszym organizmie jest fenyloalanina. Musimy ją dostarczać wraz z pożywieniem. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że organizm przetwarza dwie formy: D i L. Osobną grupą są osoby, które w wyniku genetycznych zmian utraciły zdolności przekształcania fenyloalaniny w tyrozynę. Muszą być one pod opieką lekarza i stosować specjalną dietę niskofenyloalaninową.

Autor tekstu: Oskar Berezowski

  1. L. Ellis, D. P. Farrington, A. W. Hoskin, Handbook of Crime Correlates (Second Edition), Academic Press, 2019.
  2. G. M. Kapalka, Nutritional and Herbal Therapies for Children and Adolescents, Academic Press, 2010.
  3. Acta Paediatr. Suppl. 1994; 407:86-88.
  4. Acupunct. Electrother. Res. 1982; 7(2-3):157-172.
  5. J. M. Berg, J. L. Tymoczko, L. Stryer, Biochemia, PWN, Warszawa, 2007.
  6. L. A. Szablewski, M. Masewicz, i B. Grytner-Zięcina, Nowa Pediatria, t. 11, nr 1, ss. 11–17, 2007.
  7. Z. Zdrojewicz, K. Zyskowska, A. Górecka. Med Rodz 2017; 20(2): 124-129
  8. L. Ellis, D. P. Farrington, A. W. Hoskin, Hadndbook of Crime Correlates (Second Edition), Academic Press, 2019 (p. 307-387).
  9. Endocrime Reviews 2001; 22(6):724-763.
  10. F. A. Holloway, J. M. Peirce, Comprehensive Clinical Psychology, Chapter 1.06. Fundamental Psychopharmocology Volume 1, 1998, 173-206.
Ten komunikat o błędzie jest widoczny tylko dla administratorów WordPressa

Błąd: nie znaleziono kanału o identyfikatorze 2.

Przejdź na stronę ustawień kanału Instagramu, aby utworzyć kanał.